Van Cambier naar Papaver

Dit is een volgend stukje in een reeks waarin de terugweg Brussel-Leuven straat per straat en plein per plein wordt beschreven. We begonnen met de Kruidtuinstraat. Vervolgens bleven we een beetje steken in de Dwarsstraat. Die daalt af naar het Houwaertplein. Dat plein bekenen we langs de twee kanten. En dan terug bergop tot aan de Rogierlaan. Die steken we over, en via de Vandenbusschestraat en de Stobbaertslaan komen we aan de Cambierlaan. Al deze stukjes krijgen de tag 'traject' mee.

Cambierlaan voor we de treinsporen oversteken

En nu wordt de buurt chique. Van zodra de Cambierlaan de spoorweg oversteekt heeft zowat elk huis in de Cambierlaan een voor-, zij- en achtertuin. Soms zelf met zwembad als we Google Earth mogen geloven. Naast een enkele moderne woning gaat het om vakwerkhuizen die zo zouden kunnen zijn weggeplukt uit het Engelse platteland, een stijl die begin vorige eeuw nogal in zwang was.

Kruispunt Cambierlaan - Papaverlaan

Met zicht op de VRT-toren steken we de Cambierlaan over om links de Papaverlaan in te draaien. De Cambierlaan is best druk - en lijkt dag na dag drukker te worden trouwens - dus dat oversteken is niet steeds eenvoudig. De Papaverstraat is dan weer quasi plaatselijk verkeer en komt uit op de rustige parallelweg langs de Generaal Wahislaan.

De Papaverstraat. Achteraan rechts het huis van Jacques Brel. De tramsporen liggen achter de klimopwand

En op die hoek rechts : the house that Jacques built (of toch huurde). Voor de rest : grote vrijstaande Britse plattelandswoningen. Wij fietsen rechts links de tramsporen over richting oversteekplaats. Want Leuven ligt aan de overkant.

Kruispunt Papaverlaan - Wahislaan. Het fietspad langs de tramspoorlijn leidt je naar de oversteekplaats richting andere oever van de Wahislaan.

Van Rogier naar Cambier

Dit is een volgend stukje in een reeks waarin de terugweg Brussel-Leuven straat per straat en plein per plein wordt beschreven. We begonnen met de Kruidtuinstraat. Vervolgens bleven we een beetje steken in de Dwarsstraat. Die daalt af naar het Houwaertplein. Dat plein bekenen we langs de twee kanten. En dan terug bergop tot aan de Rogierlaan. Al deze stukjes krijgen de tag 'traject' mee.


De Rogierlaan steken we over - rechtdoor de Vandenbusschestraat in en eindelijk nog eens bergaf.

De Vandenbusschestraat

Vervolgens, 100 meter verder, rechts- en nog steeds bergafjes, de Jan Stobbaertslaan in.

Hier nog eens een fietswegwijzer : rechtsaf dus

De Jan Stobbaertslaan is vooral leeg asfalt. Nauwelijks rijdende wagens

Het dalen duurt echter niet lang, want even voorbij de rotonde van de Square Prévost-Delauny gaat het alweer bergop door de Ernest Cambierlaan.

De Cambierlaan is schuin rechtdoor (op 5 minuten) en niet rechtsaf (15 minuten) zoals de fietswegwijzer wegwijst. Recht ga je immers de Chazallaan in - terug naar Schaarbeek. Foei!

Hoe hoger we stijgen, hoe burgerlijker de omgeving wordt. Hangvolwassenen die langs de kant van de weg aan auto's sleutelen maken plaats voor statige burgergevels met balkonnetjes. En voor lege straten. Vooral de Jan Stobbaertslaan is leeg. Van gevel tot gevel zal die qua breedte niet veel onderdoen voor de Wetstraat, maar dan zonder rijdende auto's. Plaats genoeg hier voor wat groen.
Tot en met die Stobbaertslaan is de bebouwing ononderbroken. In de Cambierlaan maken de eerste voortuintjes hun opwachting. En even verder staan er zelfs vrijstaande woningen. Maar de Cambierlaan is voor volgende keer.

Indian Summer

Nog twee, maximum drie weken en de duisternis zal tot Brussel stad opgerukt zijn. Voorlopig begroet de zon ons nog tussen Veltem en Erps-Kwerps. En overal de geur van gevallen bladeren en vers gemaaid hooi. Dit zijn misschien wel de mooiste fietsochtenden van het jaar.