Dit is een volgend stukje in een reeks waarin de terugweg Brussel-Leuven straat per straat en plein per plein wordt beschreven. We begonnen met de Kruidtuinstraat. Vervolgens bleven we een beetje steken in de Dwarsstraat. Die daalt af naar het Houwaertplein. Dat plein bekenen we langs de twee kanten. En dan gaan we nu terug bergop. Al deze stukjse krijgen de tag 'traject' mee.
Voorbij het Houwaertplein gaat het opnieuw omhoog. Ons traject - de Brusselse
GFR1-b route - gaat min of meer rechtdoor.
Eerst door de Oogststraat. Na enkele 100 meters verandert die z'n naam in Alfons Steurs Square. Die houdt het maar enkele tientallen meter vol en laat de eer aan de Rouen-Boviestraat. Een stuk rechtdoor dus dat in minder dan 500 meter drie keer van naam verandert ; blijkbaar telt Sint-Joost veel beroemdheden.
Op het einde vorkt de Rouen-Boviestraat : wij nemen links de Gustave Fusstraat - zo genoemd naar Gustave Fuss die als uitvinder van het Fusskruit verantwoordelijk is voor talloze mislukte aanslagen.
Links naar de Fusstraat. We volgend de dubbele pijlen.
...en een beetje verder maakt de Fusstraat een hoek naar links (en blijft Fusstraat heten). Hier - naast de dubbele pijlen op de grond - ook een fietswegwijzer
Via de Fusstraat verlaten we Sint-Joost en komen we in Schaarbeek, én in de Alexandre Markelbachstraat - en dat was dan weer een schilder.
De Alexandre Markelbachstraat - rechts-rechtdoor - begint voorbij het kuispunt : in het venster van de apotheek kunnen we het verkeer van rechts zien komen.
Zowat halverwege moeten we dan rechtdoor een rotonde over. Aan de andere kant van de rotonde blijft de straat Alexandre Markelbachstraat heten (Schaarbeek heeft blijkbaar minder straatwaardige stadsgenoten dan Sint-Joost).
Uiteindelijk komen we uit aan de Rogierlaan. De ovonde aldaar is aan de rechterkant dichtgemaakt, maar voor fietsers is er een doorsteek voorzien. Halverwege is het wel opletten voor de tram.
De ovonde van de Rogierlaan - met fietsdoorsteek over de tramsporen
Is dit een mooi stukje? Bwaah. Kon beter, kon slechter. De drukte van het Houwaertplein ben je in elk geval kwijt. Als er toevallig twee bussen kruisen kan het al eens behelpen zijn. Maar over het algemeen is het er vrij rustig naar boven peddelen (zo'n 600 meter tussen de 4 en 6% - dan even bergaf en de laatste 200 meter vals plat). De
GFR1-b route wordt op onregelmatige plaatsen bewegwijzerd, maar meestal moet je het doen met op de grond geschilderde fietsjes. Die fietsjes vindt je ook in de straten die niet tot het
GFR1-b traject behoren. Maar de onzen zijn voorzien van dubbele pijlen. Bevestiging heb ik nog nergens kunnen vinden, maar ik vermoed dat de dubbele pijlen de GFR-routes bewegwijzeren en de enkele pijlen een soort van fietssuggestiestrook aanduiden.
Labels: traject