Het nieuwe fietspad zuigt...

Als je op je fiets zit heb je daar volstrekt geen last van. Maar je zal maar een slak wezen - met enkel een laagje slijm als bescherming. 
Nu het eindelijk zomert is het nieuwe fietspad langs het kerkhof van Evere een regelrecht naaktslakarmageddon geworden. Het beton zuigt het vocht uit hun weke lijfjes. Nauwelijks halverwege het fietspad moeten ze hun oversteekpoging uitgedroogd staken. Ze blijven dan een beetje zitten waar ze zijn en ze steken hun kopjes in de lucht. Op die manier verkleint het contactoppervlak met het zuigende beton en zullen ze zich beter gaan voelen - denken ze. Maar ze dwalen, want even later
(tromgeroffel)
zijn ze
...
DOOD. 
(Paukenslag)

(In overeenstemming met de wet op de privacy is de betrokkene op bovenstaande foto onherkenbaar gemaakt.)

Behalve als de LBL fietsers langskomen natuurlijk. We nemen ze op, dienen ze de eerste zorgen toe en zetten ze voorzichtig op de lekkere slaplantjes in de volkstuintjes aan de overkant. Iedereen is ons dankbaar.

Compleet

De laatste ontbrekende wegwijzers zijn geplaatst : Leuven Brussel is nu compleet gewezen.

In mei zag het er nog zo uit :

Om de wegwijzer te zien zal je moeten klikken op de foto. Het verbodsbord in het midden van de bovenste foto staat helemaal links op de onderste.

Fietsen in de de Dardennen

(Gescanned van een advertentie 'Actieve vakantie in de Ardennen' - magazine Uit, juli 2011, p60.)

'De bestuurder van de wagen had niet gedronken, reed niet te snel, en de fietsers reden mooi rechts van de rijbaan. Het is dan ook een raadsel hoe het ongeval is kunnen gebeuren'
Gelukkig haalt zowat niemand het in z'n hoofd om in de Ardennen functioneel te fietsen - op een idiote ElBeeEller na dan - zodat we dit soort berichten niet of nauwelijks te horen krijgen. Of toch niet op de radio. Wel in m'n hoofd, telkens ik met de wagen zo'n blinde bocht induik - sliert ongeduldige obesen in pk-rijke Duitsers in de rug. (want je mag toch 90?)
Vreemd genoeg voel ik me er niet onveilig op de fiets.

Boeingske-kop

Reasons to wear a helmet : part 9.

(Neen, serieus, de eerste keer dat zo'n 747 aan je hoofd krabt is het toch wel schrikken.)

Houwaertplein - nu van de andere kant

Dit is een volgend stukje in een reeks waarin de terugweg Brussel-Leuven straat per straat en plein per plein wordt beschreven. We begonnen met de Kruidtuinstraat. Vervolgens bleven we een beetje steken in de Dwarsstraat. Nu dalen we af naar het Houwaertplein. Al deze stukjse krijgen de tag 'traject' mee.

Bekijken we het Houwaertplein eens van de andere kant : komende van Leuven dus.

Als je zonder remmen en zonder trappen de Oogststraat afdaalt, kom je tegen pakweg 30 km/hr het Houwaertplein opgevlogen. Als je goed kan sturen tocht. Want een kruispunt voor het plein moet je je tussen deze paaltjes mikken.

En 20 meter verder, aan het plein, kan je kiezen : links tegen de auto's in of rechts over het plein (vandaag toevallig met container).

Zonder tegenverkeer ga je best over de weg, maar meestal moet het gewoon over het plein (rechtsaf op bovenstaande foto). Het enig mogelijk traject over het plein is langs de gevels : daar is drempel immers verlaagd zodat je d'r zonder slag in je wiel afkan. De andere zijden hebben allen een flink hoge borduur.

En die weg over het plein ziet er zo uit (effe klikken op de foto om de overkant beter te kunnen zien) : 

Die container stond er toevallig, maar de terrasstoeltjes achteraan staan er steeds (in de winter staat er zelfs een tent boven). En - zoals gezegd - enkel op het einde van het donkergrijze deel van het plein is de borduur verlaagd. Tussen de stoelen (en 's winters onder de tent) door is de enig mogelijke uitweg. Om 7h15 in de ochtend is dit nog te doen, maar een half uur later, als de school om de hoek begint en de terrasstoeltjes volzitten met buswachtende leerlingen… .

Voilà, tot zover dit absurd stukje Brusselse  GFR1-b fietsroute.

Vandalisme? Kunst?

Een beetje alcoholstift en de 12 steendode bewakingsapostelen van de Gesù kerk kijken plots boos, streng of triest. Achter hun deur asielzoekers en daklozen. (of is de bouw van het 5-sterren hotel inmiddels gestart?).

Houwaertplein - (komende uit de Dwarsstraat)

Dit is een volgend stukje in een reeks waarin de terugweg Brussel-Leuven straat per straat en plein per plein wordt beschreven. We begonnen met de Kruidtuinstraat. Vervolgens bleven we een beetje steken in de Dwarsstraat. Nu dalen we af naar het Houwaertplein. Al deze stukjse krijgen de tag 'traject' mee.

Vanuit de lucht gezien liggen de Dwars- en de Oogststraat in elkaars verlengde. Waar die twee samenkomen - beneden in een dal - ligt het Houwaertplein. Hier moet je rond. Of is het 'Hier moet je driehoek'? Want het Houwaertplein vormt een rechthoekige driehoek met as Dwarsstraat-Oogsstraat als schuine zijde.
De eerste rechthoekszijde als je de Dwarsstraat afgedaald komt is een tweerichtingsstraatje met middenberm. Aan beide zijden van die berm is een bushalte. Voor degenen die dit nogal moeilijk kunnen voorstellen (wat normaal is met zo'n uitleg) : een Google Streetview extract, zoals je het tegenkomt als je de Dwarsstraat (+10% bergaf) komt afgevlogen. Alleen is het er tijdens de avondspits een stuk drukker.

De rijstroken aan weerszijde van het middenbermpje zijn smal. Een auto voorbijfietsen gaat nog net, maar als er een brede autobus in z'n halte staat, is er geen doorkomen aan. Braaf blijven wachten in het uitlaatsmog is dan de boodschap. En dat doen wij natuurlijk, want wij zijn braaf.
Maar er zijn ook stoute fietsers - echt waar. Wat we die al niet hebben zien doen terwijl wij netjes achter een autobus stonden te stikken!
- Spookrijden links van de berm.
- Bunnyhoppend op de stoep rechts en zo de bus voorbij.
- Links over het Houwaertplein recht naar de Oogststraat (da's voorbij het plein linksaf).
En dan zijn wij stiekem een beetje jaloers op zoveel lef en durf. In onze dromen gaan we soms voor de 'dwars-het-plein-over' oplossing. Tenzij de drukte van het moment tot iets anders noopt. Maar da's louter theoretische natuurlijk.
Heerlijk toch die fietsvoorzieningen! Eens het Houwaertplein voorbij wordt het gelukkig beter.