Niet doen!!! (zout strooien op een fietspad)

's Winters pampert Leuven zijn fietsers. Natuurlijk - zolang de sneeuw valt kan het fietspad niet sneeuwvrij zijn. Iets van dweilen en open kranen. Maar over het algemeen genomen zijn de Leuvense fietspaden nog voor de bui is overgetrokken al een eerste maal perfect vrij gemaakt.

Daar waar de stad minder in de pap te brokken heeft is het al een stuk minder. Neem nu de ingang van de fietsenstalling aan het station, kant Kessel-Lo.

Hadden ze nu gewoon niets gedaan! Door 5 centimeter sneeuw fietsen voel je immers nauwelijks. Maar neen, iemand was op het onzalige idee gekomen om zout te strooien.  Zout en niets anders. Resultaat : en ondoordringbare zware en gladde brij waarin je wielen alle kanten opzwiepen. Gelukkig hadden de stadsdiensten tegen de avond de situatie rechtgezet.

Zou degene die op dit idee kwam ook degene zijn die de tegels van het benedenplein - iemand géén schuiver gemaakt? - gekozen heeft?

Grensgeval (Intercommunaal sneeuwruimen)

(Bron : Steven)


Helemaal ontroerd door het idyllisch landschap en de wat opgepoetste HST-route, nam ik deze foto zodat iedereen zou kunnen zien hoe mooi de route er nu bij ligt :

Iets later, aan het kerkhof van Wilsele, moest ik mijn mening herzien, maar
ik kon er wel nog hartelijk om lachen :

Leuven heeft ook beloofd de hoop zo snel mogelijk te verwijderen.

(Eigen opmerking : is dat daar de grens niet tussen Leuven en Herent? Ofwel een gevalletje van elkaar de Witte Piet doorspelen?)