Niet alleen was er Radio2 die dag, maar ook een fietstocht met deelname van enkele mobiliteitsfunctionarissen van de VLM en Vlaams Brabant. En als kers op de taart een fietsontbijt gevolgd door een persconferentie met ondermeer een afgevaardigde van de burgemeester minister. (te veel Samson en Gert gekeken).

En wat hebben we geleerd?

Ten eerste :

Zowat de voltallige mobiliteitsgroep van de provincie Vlaams Brabant bonkt vrijwel dagelijks zijn hoofd tegen de muur, ‘stoem stoem stoem’ kermend, als ze geconfronteerd worden met de ontbrekende fietsonderdoorgangen langs de spoorweg Leuven-Brussel. Bij het aanleggen van de HST-lijn zou het breder maken van de spoorbrug volstaan hebben, of het ingraven van een hele grote rioolbuis : de boel lag toen toch open dus weinig werk en heel redelijk qua kostprijs. Vandaag zou er moeten gebroken en geboord worden. Een vergetelheidje waaraan ze quasi dagelijks herinnerd worden. Ook zowat elke Leuven-Brussel fietser die in Woluwe fietsontbeet zette die ‘stomme oversteken’ op de eerste plaats van zijn of haar ergernissen. Concrete plannen om twee tunnels te boren zijn er niet direct. Maar – wie weet – wordt de hoofdpijn van het dagelijkse bonken vroeg of laat zo erg dat het er toch van komt. Blijven zeuren!

Ten Tweede :

Ook op de eerste plaats qua ergernis bij de Leuven Brussel fietsers staat de oversteek van de Mechelse Steenweg. Daar werkt men aan de herinrichting van het kruispunt, inclusief onteigeningen. Wat er concreet op tafel ligt werd niet gezegd. Een vluchtheuvel? Handbediende verkeerslichten? Of een bordje ‘voor onze fietsers / rij voorzichtig /Banden Engelbert’?

Ten Derde :

De Keiberg, de Van Kleetlaan… : kantoorzones die perfect met fiets bereikbaar zouden kunnen zijn, slechts 20 km van Leuven en nog net voor het begin van de Brusselse stadsjungle. Ware het niet dat je daar niet op verantwoorde wijze over de ring raakt. Tot aan de ring wel. Maar daar sta je dan : met uitzicht op je werkplek, slechts een steenworp verder, maar onbereikbaar voor wie lijf, leden en longen wil sparen. Over het nut van een fietserbrug die het HST-fietspad via die bedrijventerreinen tot aan de Haachtse Steenweg zou brengen is iedereen het eens. Maar de uitvoering?

Het grootste knelpunt blijkt de mogelijke verbreding van de Ring te zijn. Niemand heeft zin om een brug aan te leggen die even later weer weg moet omdat de ring wordt verbreed. En de verbreding van de ring, dat is de Brusselse Oosterweelverbinding. Met dat verschil dat het nut van een Oosterweelverbinding nog te vatten is, zodat in Antwerpen de discussie enkel nog over het hoe hoeft te gaan. Slecht nieuws dus? Toch niet helemaal. Er blijken ook ‘heel constructieve’ gesprekken te lopen met Infrabel. Bedoeling zou zijn om een fietsbrug aan de bestaande spoorbrug te hangen – technici van Infrabel buigen zich hier momenteel over en principieel zijn ze de idee goed gezind. Dus fietsers : doe vanavond allemaal de fietsbrugdans en wie weet fietsen we nog voor ons pensioen gevaarloos over de ring.

…en ten slotte

Was het fijn te merken dat in de Provinciale, Vlaamse en Brusselse mobiliteitscellen mensen werken die ervan overtuigd zijn dat de fiets een hééééle belangrijke rol heeft te spelen in het oplossen van de verkeersknoop. Meer zelfs : mensen die - als ze naar Brussel moeten - de fiets nemen! Dus wie weet, fietsen we ooit zonder door auto’s te worden vergast en gehinderd (en zonder dat wij auto’s moeten hinderen) vanuit Leuven tot in putteke Brussel. En dat dan iedereen die gezond van lijf en leden is de fiets moge nemen, zodat het laatst overgebleven lid van Touring zonder file tot bij onze nationale zender kan tuffen om woordvoerdersgewijs zijn beklag te doen.