Wintergedachten

Koningsstraat op een rustig moment. Net vóór de verbreding van 1 naar 4 (jawel, 4!) rijstroken+ fietsschaamstrook moeten velo's  en autoimmobielen een strook van goed twee meter delen, geprangd tussen tramsporen en parkeerplaatsen. Gelukkig is er de stoep.

De setting is een grote bank - het staatssteuntype.
En daar de dwingende (maar niet afdwingbare) vraag aan het fietsend personeel om toch aub met de wagen of de trein te komen werken. Reden hiervoor was de zoveelste Brusselfietser die - onderuit gereden door een auto - een hele poos met ziekteverlof zou zijn.
Weliswaar niet zo lang als zijn serieel-autorijdende collega : die zat na zijn maagverkleining een half jaar thuis. Bij hem werd de link tussen nooit fietsen bewegen en ziekteverlet niet gelegd.
De eerste reactie van de Brusselfietser is er natuurlijk een van ongeloof en verontwaardiging. Maar als het stof is gaan liggen : zou jij - Brussel fietsstad toch! - pakweg twaalf jaar oude kinderen alleen jouw traject laten fietsen? Over het Liedtsplein? Over het Houwaertplein? Door de Koningsstraat? Door de Kruidtuinstraat (smalle geul gevuld met Nox, benzeen en fijnstof)? Over Montgomery?

Eigenlijk toch liever niet. Pioneers Take the Arrows, Settlers Take the Land.

(Hopelijk wordt dit meer dan rode verf.)