dinsdag, september 05, 2006

LBL in september

Na een lange en deugddoende vakantie, met veel fietskilometers in de benen, vertrok ik vanmorgen voor ons woon – werk traject. Ik stel voor dat we een nieuw werkwoord introduceren: LBL-en, ik heb vandaag ge-LBL-d, wanneer LBL-en we deze week? Benieuwd wat onze taaladviseur hiervan zou vinden.

Veel fietskilometers in de benen dus. Het noorden van het Groothertogdom Luxemburg is taai. Steeds helling op (zucht) en helling af (oef) en absoluut geen vriendelijke hellingen, maar steil en verraderlijk. Als je denkt “nu zijn we er echt wel bijna”, komt er een volgende haarspeldbocht aan met nog een stevige klim.
Via Wallonië naar de Franse Ardennen is zeer aangenaam om te fietsen en je rijdt door een prachtige streek. Spijtig dat de Ravel tussen Namen en Dinant in zeer slechte staat is.
Verder zijn er de knooppuntenroutes in Vlaanderen. De Antwerpse en de Limburgse (noorder)Kempen zijn echte aanraders. Vlaams-Brabant kan beter maar als je vanuit Leuven via Lubbeek, Tielt en Waanrode naar Limburg fietst in de richting van Houthalen, volg je een prachtig parcours.

Vanmorgen geen vakantiefietsen: net niet meer donker om 7u, mistig, bewolkt, septemberweer, de aardappelvelden op onze route ruiken naar “tijd om te rooien”.
Om me te ontdoen van mijn rugzak op de fiets, heb ik me een stang met een opschuifbare fietstas aangekocht. Zeer hip maar vooral praktisch. Zo dacht ik.
Tot ik gisteravond mijn reservekleding en het hoognodige voor het werk erin propte. Tasje was meteen vol. Geen plaats dus voor fietspomp en plakgerief of reserveband. Och, ik heb nog nooit een platte band gehad op onze tocht, dacht ik nog toen ik vertrok.
En dan komt het ervan, in Nossegem zorgt een steen op de weg voor mijn eerste lekke band.



Gelukkig waren de collega-fietsers wel voorzien op calamiteiten: Bert had een pomp mee, Jo een reserveband en het nodige materiaal. En samen hadden we een kwartier vertraging.
Sorry hiervoor heren en wel bedankt voor de solidariteit!

Ik heb mijn lesje geleerd: niet fietsen zonder materiaal.

Riet Van Laer