Verkeerslichtenlogica

Je kent het wel : je staat aan het verkeerslicht, rechterhand tegen de paal. Om rood en groen te kunnen zien moet je je hoofd in heel erg in de nek leggen - of het verkeerslicht aan de overkant vertrouwen.
De oplossing bestaat : kleine fietslichten die op ooghoogte aan het verkeerslicht worden bevestigd. En Brussel houdt van fietsers, dus Brussel tast in zijn buidel en bevestigt die lichten aan hun palen.
Alleen... : Brussel kent fietsen enkel van horen zeggen en van zien doen door gekke BuitenBrusselaars. En dan krijg je zoiets :

De fietser die het lage fietslicht in het oog wil houden, moet op de tramsporen blijven staan. Vinden we dat veilig? Niet echt.
Maar ook de fietser die vertrouwt op het fietslicht aan de overkant zal niet oud worden : op het moment dat dat op groen springt, heeft de autostroom op de dichtste rijstroken nog groen.  En geloof me, dat is heel erg schrikken. (gelukkig kunnen we het nog navertellen).
Het voetgangerslicht voor de middelste vluchtheuvel is tot op heden wel een betrouwbare indicatie van de verkeerssituatie gebleken. 't Is maar dat je het weet.

Oh ja, nog wat losse gedachten hier :

• Enig verband tussen aankomende trams en het eerste verkeerslicht hebben we nog niet ontdekt. 
• Waarom dat fietsverkeerslicht vóór de vluchtheuvel geplaats is, is ons nog steeds een raadsel : strikt genomen is iedereen die zich op de vluchtheuvel bevindt door het rood gefietst. 
• En voetgangers hoeven hier eigenlijk geen rekening te houden met de verkeerslichten : die bevinden zich namelijks links van het zebrapad. (Update met dank aan anoniem : wel dus. voetgangerslichten mogen zowel links als rechts staan.).
• Moet een fietser rekening houden met een voetgangerslicht, ook al staat dat rechts van een fietsoversteekplaats? (Update, alweer met dank aan anoniem : het antwoord is neen).